مشخصات اپیدمیولوژیک و نتایج جراحی ترمیم پارگی مجرای اشک با استفاده از لوله سیلیکون مینی مونوکا

هدف: گزارش اطلاعات اپیدمیولوژیک و نتایج بالینی جراحی ترمیم پارگی مجرای اشک با استفاده از لوله تک کانالیکولی (monocanalicular) مینی مونوکا. روش مطالعه: کلیه بیماران کاندید جراحی ترمیم پارگی مجرای اشک در طی 4 سال (1387-1384) در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز وارد مطالعه شدند. اطلاعات عمومی و جمعیتی، علت آسیب پلک، آسیب‌های چشمی همراه، زمان آسیب تا مراجعه و ترمیم جراحی همراه با لوله سیلیکون مینی‌مونوکا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هرگونه شکایت و عوارض احتمالی به ویژه اشک‌ریزش و خروج خودبه‌خودی و پیش از موعد لوله سیلیکون نیز ثبت گردید. هم‌چنین پس از بی‌حسی موضعی چشم بیمار توسط قطره تتراکایین، پروبینگ تشخیصی و آزمون شستشو (irrigation test) با استفاده از محلول نرمال سالین انجام گردید. یافته‌ها: در طی مدت مطالعه، 97 بیمار به علت پارگی پلک همراه با درگیری مجرای اشکی تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در 88 بیمار (90 درصد)، با پارگی تک‌کانالیکولی، عمل جراحی کارگذاری لوله سیلیکون مینی‌مونوکا انجام شده و در 9 بیمار دیگر به علت پارگی هم‌زمان هر دو مجاری اشکی، کارگذاری لوله سیلیکون کراوفورد صورت گرفته بود که این تعداد وارد مطالعه نشدند. بیماران شامل 70 مرد (5/79 درصد) و 18 زن (5/20 درصد) با میانگین سنی 4/17±4/25 سال (محدوده 12 ماه تا 75 سال) بودند. شایع‌ترین علت آسیب، تصادفات وسایل نقلیه موتوری بود. درگیری مجرای اشکی تحتانی و فوقانی به ترتیب در 79 (8/89 درصد) و 9 بیمار (2/10 درصد) و آسیب هم‌زمان چشم در 32 بیمار (3/36 درصد) وجود داشت. پروبینگ تشخیصی و آزمون شستشو در مورد 56 بیمار انجام شد که در 49 بیمار (5/87 درصد) میله و مایع شستشو به راحتی عبور نمود و به عنوان موفقیت آناتومیک تلقی گردید. هیچ کدام از بیماران از اشک‌ریزش شکایت نداشتند، در نتیجه موفقیت عملکردی معادل 100 درصد درنظر گرفته شد. عارضه اصلی بعد از عمل، خروج پیش از موعد و خودبه‌خود لوله بود که در 5 بیمار (9 درصد) مشاهده شد. لوله سیلیکون به طور متوسط 8 ماه (محدوده 1 تا 28) در محل کارگذاری شده باقی ماند. نتیجه‌گیری: کارگذاری لوله مونوکانالیکولر مینی‌مونوکا، یک روش جراحی بی‌خطر، موثر و آسان در ترمیم پارگی‌های مجاری اشکی می‌باشد. برخلاف اعمال جراحی که بر روی هر دو مجرا صورت می‌پذیرند (دوکانالیکولی)، با این روش بخش سالم مجرا و سیستم تخلیه اشک در معرض خطر آسیب بیش‌تر قرار نمی‌گیرد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1389؛ دوره 15، شماره 4: 256-252.